Gedurende het winterseizoen wordt er met regelmaat een clubcross gehouden op en of rondom de trimbaan van het "Pagnevaartbos" nabij "Bosbad Hoeven".
Aanwezig: 09.45 uur - Start: 10.00 uur.
Iedereen is welkom, je opgeven hoeft niet en het "meedoen" is gratis!
Dit jaar wordt elke boscross op dezelfde wijze uitgezet. Je kiest voor 1 tot maximaal 5 rondjes. Hierdoor kun je in de loop van het crossseizoen jouw voorgang bijhouden en zien of er verbetering is in de loop van het seizoen. De organisatie gaat bijhouden wie bij elke cross aanwezig zijn en verloot aan het einde van het seizoen een leuke attentie onder de leden die het meest frequent aanwezig zijn geweest. Dus is het zinvol om bij zoveel mogelijk boscrossen aanwezig te zijn! Na afloop van de cross staat er koffie en thee voor je klaar.
De data van de verschillende crosses staan in de agenda
De gelopen tijden worden genoteerd en staan bij de uitslagen. en hieronder.
Zondag 30 oktober was de dag waar ik al lang naar uitkeek. Bij het opstaan voelde ik al de wedstrijdspanning, vandaag moest het gebeuren. Na een 9e en 6e plaats wilde ik nu voor de top 3 gaan of een tijd onder de 17 minuten. Na eerst alle loopmaten van RREL en Achilles op de 10 km te hebben aangemoedigd ging ik naar het Oderkerkpark waar we met onze Achilles groep gingen inlopen. Daarna nog even mijn inloopshirt uitdoen bij het Marktzicht en vervolgens het startvak in. De wedstrijdspanning werd steeds groter en mijn benen voelden niet zo goed. Dat is positief, want juist dan loop ik meestal een goede wedstrijd. Ik keek nog even of ik concurrentie zag en die was er. Er waren 2 jongens die ik niet kende, dus dat was even afwachten hoe hard die zouden gaan. Daarnaast zag ik ook Axel Linders, een jongen waarbij het altijd op seconden aankomt. Ik wist dat wij heel erg aan elkaar gewaagd zijn, maar dat zijn sprint normaal gesproken beter is, dus dat moest ik proberen te voorkomen.
Om 12:00 klonk het startschot voor de 5 km. De 2 jongens die ik niet kende en Axel gingen hard van start. Ik dacht bij mezelf laat maar lekker lopen, want alles wat Axel op het begin pakt levert hij op het einde dubbel in. Ik ging op eigen tempo weg. De bedoeling was om de eerste 500 meter absoluut niet onder de 1:40 te lopen. Uiteindelijk ging de eerste 500 meter in 1:37, iets te snel. Axel lag nog 20 meter voor me en ik wist dat hij dat tempo nooit zou volhouden. Hij loste op dit punt ook bij de eerste 2, even bleef het gat 20 meter. Net voor de eerste kilometer had ik het gat gedicht. De eerste kilometer ging in 3:17, voor mijn doel moest ik gemiddeld 3:24 lopen, dus dit was snel genoeg. We gingen Achter de Molen in en overal hoorde ik mijn naam, na 1500 meter liep ik zelfs als nummer 3 met Axel achter mij langs huis. Heel Achter de Molen liep Axel achter mij zonder over te nemen. Op het einde van de straat zat het 2 km punt, even kijken op mijn horloge en daar stond 6:40, dus een kilometer in 3:23. Nog steeds mooi op schema. Nu gingen we het viaduct omhoog, de afgelopen weken heb ik hier elke maandag maximaal omhoog gelopen en vervolgens tot de kruising met de Kokkestraat op hoog tempo blijven doorlopen. Ik ging versnellen en Axel moest eraf. Nu liep ik alleen op de 3e plaats. We waren halverwege de wedstrijd en de tijd was 8:24, nog steeds op schema onder de 17 minuten. Nu begon ik het zwaar te krijgen, het was ook warm. Ik kon het tempo niet meer zo hoog houden. We gingen richting het keerpunt even een blik werpen op de eerste 2, die gingen alweer bijna naar beneden toen ik ze tegemoet liep. Op het keerpunt stond ik gewoon helemaal stil en moest ik weer terug op snelheid komen. Ik kwam Axel tegen en we keken elkaar recht in de ogen. Na het keerpunt kwam ik gewoon niet meer lekker in het tempo, maar Axel kwam geen centimeter dichterbij. De derde kilometer, mijn horloge gaf 10:20 aan, dus een kilometer in 3:40. Een tijd van onder de 17 minuten begon uit zicht te verdwijnen, maar die 3e plaats was veel belangrijker. De vierde kilometer ging ook niet echt lekker tot aan de molen. Nu begon ik te versnellen, want het gat was nog niet groot genoeg. Bij het kilometerpunt gaf mijn horloge 13:55 aan, dus een kilometer in 3:35. Nog een kilometer, op zaterdag had ik nog 200 meters gedaan tot aan de finish, dus ik wist precies waar het nog 800, 600, 400 en 200 meter was. Zo telde ik de slotkilometer ook af, dat is mentaal fijn. Door mijn versnelling werd het gat groter en ik besefte dat ik met iets moois bezig was. Nu moest ik blijven doorlopen, dan zou het goed gaan komen. Net voor het Raadhuisplein keek ik even achterom en ik wist het zeker. Ik ging 3e worden. Nu zette ik mijn eindsprint in en ik hoorde overal mijn naam, daardoor liep ik nog een snelle laatste 200 meter en finishte ik uiteindelijk als 3e in een tijd van 17:12. Door alle aanmoedigingen en de strijd om de 3e plaats ging de laatste kilometer in 3:17.
Het is dan wel niet gelukt om onder de 17 minuten te lopen, maar dit was echt mooi. De laatste keer dat ik nog eens harder had gelopen is 3 jaar geleden. Daarna heb ik nooit meer onder de 17:30 gelopen, dus dit was gewoon weer goed en die 16:59 is niet ver weg meer. Ondanks een mindere vorm dan 3 jaar geleden liep ik toch 3 seconden sneller dan toen. Mentaal ging het gewoon ook heel lekker. Normaal gesproken loop ik altijd slecht in Etten-Leur. Voor het eerst in jaren heb ik echt gepiekt.
